Over marketing onzin en (on)zinnig vakjargon…

Nou, ik had schrijfzin in de #kommaarop uitdaging van deze eerste vrijdag van de maand hoor: Hippe bubbel of houvast? Lekker m’n eigen vakgebied afbranden, grapte ik meteen. Gebruik ik marketing en communicatie jargon? Onvermijdelijk. Geen enkel vakmens ontkomt aan vaktaal. Vakjargon is natuurlijk wel een gradatie erger hè. Daar krijgen ‘niet-kenners’, die (warempel!) nogal eens in je doelgroep blijken te zitten, glazige ogen van. En jeuk. En wegren neigingen. Zullen we er eens wat hardcore vakjargon bij pakken, ook van deze site? Daar gaan we!

Het marketing onzin jargon waar ik moeiteloos in één week tegenaan liep:

• “De beste customer journey begint met optimale klantvoorbereiding.”
  (Dit is zelfs een pay-off!)

• “Content marketing is het recept om engagement te verhogen, buzz te vergroten en thought leadership te verbeteren.”

• “Inbound marketing heeft grotendeels te maken met content creatie. Hierdoor bereik je een thought leadershipstatus, die ROI verhogend is.”

• “Bij het marktbenadering conceptualisatieproces moet je rekening houden met crossmediastrategie speerpunten, aangezien die essentieel zijn voor conceptversterking. De vijf elementen die een voorname rol spelen, zijn storytelling, mediumspecifiteit, usability, relevantie en cocreatie.”

• “Er zijn twee verschillende storytelling vertelstructuren: de canonieke verhaalstructuur en narratieve complexiteit. Gebruik in beide gevallen authenticiteit in afdoende mate, zodat de bezoeker zich kan identificeren. Daardoor wordt de beleving persoonlijker en dus betekenisvol, wat de kans op conversie vergroot.”

Wat voor marketing vakjargon staat er zoal op deze website?

• Content Marketing
• Social Media Management
• SEO
• Storydoing
• Storytelling
• USP

Uiteindelijk gaat het nooit om de terminologie en altijd om hoe je ermee omgaat. Of je er iets nuttigs mee doet en dat begrijpelijk overbrengt, vanuit een diepgevoelde overtuiging. Vandaar dat ik wel schrijf over storytelling bullshit en nekvlekken krijg van optimale klantvoorbereiding.

Ik denk dat veel mensen een hekel hebben aan jargon, omdat het (te) vaak op de zoveelste hype duidt waar de baas of directie achteraan loopt. Middelen verworden tot een doel op zich. Waarna snel blijkt dat ook dat nieuwe ding geen kassa DING-DONG is. Dus… what’s next?!

Wanneer is iets the next big thing of complete onzin?

Zelfs the next big thing here to stay, kan vanuit bepaalde intenties complete onzin worden. En dan hoor je: “Zie je wel dat het niet werkt?! Was het tóch weer de zoveelste hype!” Vraag wat langer door en meestal blijkt dat het bij voorbaat gedoemd was te mislukken.

De nieuwe activiteit moet namelijk ogenblikkelijk geld opleveren en zo min mogelijk tijd kosten. Met de welbekende, veel voorkomende en veilig aanvoelende eenrichtingverkeer tetterinstelling wordt een medium als Twitter een stuk minder leuk gemaakt:

Bij mediums als Twitter draait het om de gesprekken, écht contact maken. Mensen, ideeën en mogelijkheden verbinden. Het delen van gave artikelen, inspirerende video’s, prikkelende gedachten… Tuurlijk ook die van jezelluf, maar vaker van anderen. Toch?

Het problematische van twitter en sociale media is natuurlijk dat we niet werkelijk in elkaar geïnteresseerd zijn; een oud probleem.

Rini Biemans op Twitter

We kunnen ons ongelooflijk druk maken over wat anderen van ons denken. We piekeren ons er suf over. Ten behoeve van het belangrijkste leidend/lijdend voorwerp: jezelluf. Zo werkt het natuurlijk ook bij anderen. Net als jij zijn ook zij voornamelijk met zichzelf bezig.

De meritocratische tijdgeest van zelfredzaamheid en eigen verantwoordelijkheid, zal dat eerder versterken dan afzwakken. Je moet alles zelf weten, kunnen en doen. Kwetsbaarheid? Ga uit van eigen kracht! Je maakt je eigen succes. En je eigen ongeluk.

Over jargon gesproken! En wat dacht je van de participatiemaatschappij?

Alsof het mogelijk is níet te participeren in de samenleving! We kunnen niet anders. Of je moet een telefoonloze kluizenaar zijn die zich ergens in dit kleine, op iedere mm gereguleerde land langdurig weet te verstoppen voor de Belastingdienst en hulporganisaties.

Misschien is dat wat mij zo irriteert aan bepaald vakjargon: het versimpelt zaken die uiterst complex zijn en wordt ook nog eens ingezet als een soort zwaard van Damocles. Je zult eraan moeten geloven want anders tel je niet mee, mis je iets belangrijks of ben je een loser.

Ook dat geleuter over passie kan ik niet meer horen

Oeps. Grote kans dat ik nu weer te horen krijg dat ik ‘het’ niet snap. Dat ik m’n passie blijkbaar nog niet gevonden heb. Dat passie zelfs het enige is dat je nodig hebt. Zo eenvoudig is het niet! Passie maakt blij, ambitie geeft wil, focus richting en discipline maakt het af.

Tenminste, zo zie en ervaar ik het. Je eigen denkkader bepaalt wat je (niet) ziet en hoort. Dat geldt net zo keihard voor mij. Je wereldbeeld wordt rijk geschakeerd ingekleurd door karakter, afkomst, omgeving, aanleg, uiterlijk, ervaringen, al dan niet gezond zijn en toeval.

Huh, nuance marketen in tijden van snel, snel, snel?! Dat is lastig, ja…

Oneliners en lekker bekkende slogans heersen. Uit hun verband getrokken opmerkingen, die zonder context een enorme Social Media storm kunnen veroorzaken. Die overigens net zo snel weer luwt, want hé, we leiden aan informatie obesitas en ADHD. Korte aandachtsspanne dus.

Eén van de redenen waarom ik de #kommaarop uitdagingen zo leuk vind, is dat we de nuance van complexiteit niet uit de weg gaan en tóch een statement durven maken. Of het nou gaat over waarde, wanneer genoeg genoeg is of het aan de kaak stellen van het werkmantra.

Dát is juist ons speciale smaakje, oftewel: ons onderscheidende vermogen

Om maar met stijl in vakjargon te eindigen… 😉 Natuurlijk wil je ook lezen en zien hoe de andere #kommaarop deelnemers er een marketingtechnisch of anderszins verantwoorde zwengel aan geven, dus ga leuk en lekker het weekend in met Hippe bubbels en houvast!