Wil de ECHTE ondernemer opstaan?

Ondernemers bouwen een bedrijf op vanuit het niets, nemen mensen in dienst en zorgen ervoor dat ze op termijn misbaar zijn. Ze blijven vervolgens deels betrokken of verkopen ‘de handel’. De organisatie blijft gewoon doordraaien terwijl zij de volgende uitdaging aangaan.

Dat was hoe ik ondernemerschap zag toen ik nog in loondienst zat

En oh, oh, oh, wat keek ik op naar die ECHTE ondernemers die een bedrijf vanaf de grond hadden opgebouwd. Of het zo lieten overkomen. Achteraf weet je tenslotte alles van tevoren. Iets navertellen verloopt anders dan er middenin zitten.

Simpelweg geluk hebben, de ‘juiste’ mensen kennen, de tijdgeest mee hebben, op het juiste moment op de juiste plaats zijn… Na een groot succes wordt dat weleens uit het oog verloren. “Zodra je gaat denken dat het allemaal door jou komt, gaat het bergafwaarts,” zei iemand.

Sinds januari 2013 ben ik zelfstandig ondernemer

Ik startte met de ambitie om een bedrijf te bouwen. Dacht ik. Al snel trok mijn gevoel aan alle remmen die voorhanden waren. Maar ik was zó onder de indruk van alle ondernemersverhalen dat ik verbeten doorging en niet één keer, maar -tig keer door gevoelsrood reed.

Er was een letterlijk wegvliegen nodig om in de herfst van dat jaar met de neus op de feiten gedrukt te worden. Ik ben geen ondernemer. Tenminste niet conform de definitie waar ik deze blog mee begon. Ik ben een rasechte freelancer. Of zzp’er, zoals dat tegenwoordig heet.

Als zzp’er moet je wel ondernemend zijn

Anders komt er niets of weinig van de grond. Misschien denk je nu “Je kunt toch ook ondernemend zijn in loondienst?” Klopt helemaal. En binnen een bestaande organisatie kun je gezamenlijk meters maken, al is er dan ook meer frictie.

Als zelfstandig ondernemer neem je in je eentje alle beslissingen. Je hebt enkel wrijving met jezelf. Jij hakt de knopen door. Begint ergens mee of trekt de stekker eruit. Er is er maar eentje die je op z’n sodemieter kunt geven en dat ben je zelf.

Dat vind ik heerlijk en het werkt een stuk sneller

Bij het uitvoeren van plannen sta je er meestal ook alleen voor. Persoonlijk vind ik dat fijn. Ik ben een notoire einzelgänger. Mij zul je niet aantreffen bij de lokale businessclub. Er wordt  niemand gebeld met een hulpvraag. Alles zelluf doen!

Dat is ook niet hoe in mijn ogen een ‘klassieke’ ondernemer het zou aanpakken. Die houdt z’n plannen tegen een paar mensen aan, zet anderen aan het werk en vraagt businesspartners in te stappen in ruil voor vertrouwen in de toekomst.

Daar heb ik altijd moeite mee gehad

Veel tijd, kennis en kunde investeren, facturen naar klanten sturen, maar zelf niets verdienen. Want dat geld wordt opgesoupeerd door het bedrijf. Huisvesting en alle bijkomende kosten, leveranciers en werknemers betalen – dat gaat voor.

Als ondernemer durf je dat risico te nemen. Je hebt vertrouwen in je ideeën, denkt een overtuigende marktbehoefte te zien en weet dat inspirerend over te brengen op partners, medewerkers, prospects en klanten. BAM! Een jaar later neemt je toko een vlucht.

Ik ben er te risico avers voor

Kijk door zo’n bril naar de wereld en je hebt meer oog voor bedreigingen. Dan wil je zo snel mogelijk boter bij de vis (al ben ik aanvankelijk wel in de gratis valkuil gestapt). Een echte ondernemer doorziet waar de kansen zitten, pakt er een stuk of vijf en eentje daarvan slaagt.

Het kan dus zijn dat ’t idee waarmee zo iemand het bedrijf begon, er na één of twee jaar totaal anders uitziet. Wanneer weet je dat je moet switchen? Vaak “nee” horen kan aan het idee, de strategie en/of te weinig marktbehoefte liggen. Snap je op tijd waar het ‘m in zit?

Durf je te switchen, zonder de gevolgen goed te kunnen overzien?

Ook dat is ondernemerschap. Durven falen, al ben je er doodsbenauwd voor. Foutloos ondernemen bestaat niet. Net zoals foutloos leven onmogelijk is. Gelukkig. Van fouten leer je tenslotte meer, als je ervoor openstaat. Ja, typisch zo’n waarachtig cliché.

Ik heb in ieder geval één grote switch gemaakt. Met grootse gevolgen. De ondernemersdroom van een bedrijf bouwen heb ik laten varen. Voor mij bleek het een nachtmerrie. Sinds 2014 ben ik met volle overtuiging zelfstandig ondernemer of zzp’er.

De gevolgen van die bevrijdende focus?

Een goedlopend bedrijf, met prachtklanten in verschillende sectoren. Nee, niet vanaf dag 1. Zoiets komt zelden aanwaaien. En al weet ik dondersgoed dat als er iets ernstigs gebeurt Soncere volledig stil komt te liggen, de vrijheid in goede gezondheid is ongekend.

Natuurlijk zijn er deadlines en verplichtingen, maar hoe je daar invulling aan geeft staat je vrij. ’s Ochtends eerder beginnen zodat je kunt wandelen in de zon? Hup, doen! Tussen de middag koken, samen eten en met meer energie de middag door? Iedere dag!

Is dat ondernemen? Ben je dan een ondernemer?

Een zelfstarter zijn die de eigen broek ophoudt, blije klanten heeft en alles van A t/m Z regelt voor het eigen bedrijf, van acquisitie t/m debiteurenbewaking… Hmmm. Dan ben je in ieder geval iemand die zelfstandig veel zaken oppakt, doorzet en afmaakt.

Dat voor eigen risico en rekening doen, getuigt van ondernemerschap. Al zou de BV Nederland graag zien dat je mensen in dienst neemt en groeit, groeit, groeit. Ik maak andere keuzes en bloei en groei op mijn manier. Fantastisch dat dit kan in ons mooie land. Dus…

Hier ben ik en dit is Soncere Marketing en Communicatie! 😀
.

Hoe kijken Agnes en Tessa aan tegen het ondernemerschap?
Check Wat is ondernemen? op de #kommaarop website.

Iedere eerste vrijdag van de maand is er een #kommaarop uitdaging.
Lees Over kommaarop als je wilt weten hoe het allemaal begonnen is.