Wel of niet bloggen?

En, ben je al gestopt met bloggen? Stonden veel van die 9 signaallichten bij jou op rood? Niets om je voor te schamen hoor. Weet je hoeveel blogs er zijn in Nederland?! Nee, ik weet het ook niet. Het zijn er in ieder geval veel. Ontmoedigend veel. Hoe krijg je in vredesnaam aandacht voor jóuw blog? ‘Zal ik wel of niet bloggen?’ is dus helemaal geen rare vraag.

Bloggen is een kwestie van volhouden en doorontwikkelen

Toen ik begon in 2008 was de concurrentie iets minder groot. Dat betekende echter niet dat bezoekers direct volop toestroomden en reageerden. Het was een zoektocht.

Als omnivoor met kennishongerklop leerde ik me te beperken. Mensen moeten weten wat jouw ding is. Waarvoor ze jou kunnen opzoeken. Met een allegaartje krijg je dat niet voor elkaar.

“Maar kwaliteit komt toch altijd bovendrijven?”

Als je er rekening mee houdt dat er vóór enig bovendrijven -tig potentiële verdrinkmomenten zitten… Internet zit tjokvol. Met grijze middelmaat. De nodige bagger. Wat pareltjes.

Je moet meer dan een beetje moeite doen om online op te vallen. Op een plezierige, niet opdringerige manier hè, denk erom! Iedereen maakt reclame. Niemand wil reclame hebben.

Kwantitatief enthousiasme is een stuk makkelijker

Dat is eenvoudig te geven en te krijgen. Gratis en voor niks. Beleefdheid idem dito. Het is best wel lullig om ronduit te zeggen dat iemand keihard een strenge blogjuf nodig heeft.

Dan is “Wat leuk dat jij ook blogt!” sympathieker. Tegen bijvoorbeeld (alweer) een wannabe zzp’er die er heilig van overtuigd is dat er met of via een blog snel geld te verdienen is.

Om nou meteen zuurpruimend die blogramen in te gooien…

Da’s ook weer zowat, toch? Enne… wat doe je als tekstschrijver als een potentiële klant all the blogway wil gaan en jou daarvoor wil inhuren, terwijl jij denkt:

“In die markt en voor deze persoon is het volstrekte onzin om te gaan bloggen. Goeie websiteteksten, ja. Stukkie SEO, okay. Verder zou ik héle andere dingen doen met dat geld.”

Is dat hardop zeggen onprofessioneel of ongeloofwaardig?

Want ‘bloggen’ is onderhand een mantra geworden. Los van of je nou daadwerkelijk blogt of niet. Bijna iedereen heeft het idee dat het moet. Dat je er niet aan ontkomt.

Zucht… Het zoveelste marketing en communicatie ding waar jij samen met vele anderen óók al een hekel aan hebt. Pffff, leuk hoor, dat ondernemen! Jippiejajee…

Maar hé, vorige week zei ik: “Als ik jou was, zou ik niet bloggen”

Tegen een potentiële klant. Wiens websiteteksten al redelijk op orde waren. Alleen een beetje tweaken, in combinatie met een stevige SEO slag maken. Meer niet.

Ze viel van d’r stoel. Ik hoorde bij wijze van spreken de dreun door de telefoon. Ik had me voorbereid (duh!) en onderbouwde argumenten. Na een peinzende stilte:

“Verrek, je hebt gelijk, ik hoef helemaal niet te bloggen”

Bloggen levert niet snel (indirecte) omzet op als je nog geen naam (en een beetje faam) hebt. Als je nooit geïnvesteerd hebt in het opbouwen en onderhouden van relaties via online.

Als je dat eigenlijk helemaal niet leuk vindt om te doen. Waardoor de Social Media accounts die je eventueel hebt, ongewild eenzaam éénrichtingsverkeer getetter zijn.

Niet omdat je een hork bent, je vindt er gewoon niks aan!

Wat mij betreft moet je niet beginnen aan iets waar je veel weerzin tegen voelt. En dan heb ik het niet over onzekerheid die met enige steun uit de weg geruimd kan worden.

Of gemotiveerd schrijftalent wat alleen maar een portie redigeren en herschrijven nodig heeft. Waarna schaamteloos gepubliceerd en online gedeeld wordt.

Ik heb het over dat intense nee-Nee-NEE-gutfeeling

Daar kan geen Social Media goeroe of marketing en communicatie professional tegenop. Dat moet je ook niet willen. Je zou er een leuke klik zó mee kunnen verzieken.

Die potentiële klant is nu klant en we gaan niet bloggen. Er zijn zoveel andere gave en nuttige dingen die je als ondernemer online kunt doen. Voer voor een andere blog… 😀

Hét antwoord op ‘Wel of niet bloggen?’ bestaat natuurlijk niet

Soms is het ‘ja’. Soms is het ‘nee’. Soms is het ‘nu nog niet’. Soms is het ‘stoppen’. Of het over een andere online boeg gooien. Linksom of rechtsom, online zichtbaar zijn vergt moeite.

Het lijkt misschien makkelijker dan offline – zo vanachter de computer toegang tot een hele wereld. Maar uit het oog is er extra snel uit het hart. Dus moet je er graag willen buurten.
.