Het is 11 uur ’s avonds als de telefoon gaat. Voor mij een slaaptijdstip, dus ik schrik wakker. Wat is er aan de hand?! Bezorgd spring ik ’t bed uit en sprint naar de kamer waar het ding ligt te ratelen. “Sorry dat ik zo laat bel…” hoor ik meteen. Het is de organisator van een event voor toekomstige, zelfstandige professionals (zzp’ers). Een paar maanden geleden liep ik haar toevallig tegen het lijf. We hadden een leuk gesprek en bij het afscheid zei ze “Jou onthou ik!” Beleefdheid. Ik dacht er verder niet over na en we hielden leuk contact via Twitter.
Voor altijd ondernemen in je eentje??
Om de zoveel tijd hebben Charlotte Meindersma en ik het via Twitter over 50+ medewerkers, vrouwen in de vruchtbare leeftijd, verantwoordelijkheid bij ziekte, daaraan gerelateerde bureaucratie en hoe de overheid wel zegt dat meer ondernemerschap gewenst is, maar er ondertussen wetgeving gehandhaafd en bedacht wordt, die het enthousiasme daarvoor nogal temperen. Kort door de bocht is het voor veel kleine MKB’ers en ZZP’ers die ZMP’ers willen worden, een dure en riskante aangelegenheid om personeel in dienst te hebben of te nemen.
