Onlangs heb ik het fascinerende boek ‘The Storytelling Animal’ gelezen. Wij mensen verslinden verhalen, in alle soorten en maten, op vele manieren en via allerlei kanalen. Wat dat betreft leven we nu helemaal in dé verhalentijd. Lang geleden konden we af en toe plaatsnemen rondom een verhalenverteller. Later hielden we verwonderd boeken vast. Tegenwoordig kunnen we ons naar believen ieder moment onderdompelen in verhalen, eraan deelnemen en bijdragen en bloggen we over van alles en nog wat.
Storytelling? Storydoing!
Hoe val je op in een drukbezette markt, die last heeft van een structurele crisis en waar een pittige concurrentie heerst? Het oude vertrouwde roeptoeteren werkt niet meer. Daar is iedereen het inmiddels wel over eens en verklaart de opkomst van storytelling. De huidige tijden zijn uitdagender dan, pak ‘m beet, 10 jaar geleden. Toch is er ook veel hetzelfde gebleven.
Al die storytelling bullshit… doodmoe word je ervan…
Zo’n bijeenkomst waar eigenlijk niemand zin in heeft, zo lijkt het. De stemming is mat, de ondernemers zien er uitgeblust uit. Koffie. Thee. Water. Bakjes met nootjes en kaasstengels. En verhalen over ‘vroeger’.
