Wat mijn probleemoplossend vermogen is? Euh…

Wat is het toch leuk om met zaken bezig te zijn waar je dol op bent. Dan is het gewoon heerlijk om ‘jouw ding’ te doen. Je raakt er niet op uitgekeken. Voor je (potentiële) klanten is dat natuurlijk anders. Als ik (online) om me heen kijk, m’n eigen insteek kritisch beschouw en zie hoe ik zelf reageer op mensen die iets willen verkopen… Vaak zijn we een beetje te vol van ons eigen verhaal. Maar wat heb je aan een probleemoplossend vermogen voor een vraagstuk wat niet als een probleem ervaren wordt?

Als je het gevoel krijgt dat mensen ‘het’ niet snappen…

…dan is het de hoogste tijd om je af te vragen of jij jouw (potentiële) klanten wel goed genoeg begrijpt. Hun probleem moet jouw probleem zijn. Daarover gesproken…

• Wat is dat probleem?
• Wordt dat ook écht als een probleem ervaren?
• Dusdanig dat de motivatie om het op te lossen groot genoeg is?
• Waarbij ingezien wordt dat daar hulp voor nodig is?
• Hulp waar mensen graag voor willen betalen?
• Of ben je verliefd op een onnodige oplossing?
• En je weet: liefde maakt blind…

Heb ik een relevant probleemoplossend vermogen?

Wat doe ik nou precies waardoor jij met mijn hulp productiever en blijer wordt? Maak ik dat op een heldere en toegankelijke manier duidelijk? Gebruikmakend van zoekwoorden die jij daadwerkelijk intikt in Google of Social Media?

Zonder onnodige toeters en bellen, maar ook weer niet te karig. Gepassioneerd, zonder als een blatende vakidioot over te komen. Vanuit het verhaal waar ik energie van krijg, zonder het bij jou door de strot te duwen. En dat allemaal zonder in grijze muizenissen te verzanden…

Je moet vooral jezelf zijn!

Wat heb ik dat vaak horen zeggen. ‘Je zelf’ vormt zich toch altijd in relatie tot anderen, binnen de huidige tijdgeest? De wereld is een spiegel. Weerkaatsend of terugkaatsend. Wat past bij je (onbewuste) overtuigingen, laat je toe. Wat wringt, pas je aan of wijs je af.

Af en toe m’n eigen glazen en spiegels in (laten) gooien kan dan schrikbarend goed werken. Het heeft al eerder voor (letterlijk) broodnodig veranderen gezorgd. Want we doen natuurlijk niet aan storytelling bullshit hè. Storydoing rules!

Dat zorgt voor zulke plezierige samenwerkingen.

Die kosten zelden tijd en zijn prettig besteed. Maar het is en blijft lastig om steeds (in) te zien wat (potentiële) klanten écht willen en daar rendabel op in te spelen. Je redeneert overigens echt anders als je verliefd bent op het probleem van je klant en niet op je eigen oplossing.

Het is wel iets waar je continu bewust bovenop moet zitten. Want voordat je het weet, zit je (verongelijkt) in je eigen vakgebied koker. Een duidelijk ‘alarm’ is wanneer je de indruk hebt dat mensen ‘het’ niet begrijpen. Dan is het waarschijnlijker dat zij vinden dat jij hen niet begrijpt.

En dan is er werk aan mijn winkel, niet aan de hunne…