Het moet anders. Oh ja? Laat dan eens zien hóe!!

Wat hebben we het toch goed in dit extreem georganiseerde land. Ho, wacht! Voordat je me meteen om de oren slaat met allerlei drama’s – ik heb er ook over gelezen en van gehoord. En soms komt het dichterbij, wordt het persoonlijker. Verder gaat het leven voor de meesten van ons vooral gewoon z’n gangetje. Pas als het zo dichtbij komt, dat het een duidelijk voelbare impact heeft op je dagelijkse leven, ontstaat er afdoende urgentie – één die het niet bij klagen laat, maar in beweging zet. Tot die tijd…

…luisteren we naar Paul Schnabel, Jan Rotmans en kijken we Tegenlicht.

En gaat maandag de wekker weer om half 7. Zit je om half 9 op kantoor. Ga je om 5 uur naar huis. Hoezo, Het Nieuwe Werken?

Dat nieuwe technologie andere manieren van doen en zijn mogelijk maakt, wil nog niet zeggen dat we dat vervolgens verheugd en voorspoedig in de praktijk brengen.

Cultuur en bureaucratie houden geen gelijke tred met technologische ontwikkelingen. In de huidige tijd wordt dat des te nijpender duidelijk.

Mensen moeten zelf de verantwoordelijkheid nemen voor ‘een leven lang leren’.

Zodat ze aantrekkelijk blijven voor de arbeidsmarkt. Terwijl het reguliere bedrijfsleven voor het overgrote deel met traditionele businessmodelbijltjes blijft hakken.

En we ook niet zo goed weten waar in de (nabije) toekomst nou behoefte aan zal zijn. Dus wát moeten we eigenlijk leren? En hóe moeten we onze business dan anders inrichten?

Wat ik in reactie hierop vermoeiend vaak hoor:

• Meer met internet doen.
• Vrijuit kennis delen.
• Experimenteren en fouten durven maken.
• Andere vragen stellen dan ‘Hoe krijg ik meer business?’

Ja, ik hoor het jou ook denken: lekker duidelijk. Je krijgt meteen zin om ermee aan de slag te gaan. Als je zou weten waarmee…

Onlangs werd in #blogpraat de volgende vraag gesteld: “Waar zouden andere bloggers nou eens meer over moeten bloggen, vind jij?” Mijn antwoord:

“Meer businesscases, ervaringen uit de praktijk, daar zou ik graag meer blogs over lezen.”

Terwijl ik dat antwoord gaf, wist ik meteen wat me te doen stond. Waar ik zelf ook niet genoeg aandacht aan heb gegeven. Schrijven over die dagelijkse, weerbarstige praktijk.

Dát is namelijk waar die MKB’ers en zzp’ers in staan.

Met beide benen. In sommige gevallen met heel hun hebben en houwen, omdat ze écht ergens in geloven.

En natuurlijk willen ze graag af en toe in dat geloof gesterkt worden door te filosoferen over wat voor toekomstig moois dat teweeg zou kunnen brengen.

Wat ze echter vaker willen, heel veel vaker, zijn praktische handvatten, waarmee ze nú adequaat kunnen (over)leven om die betere toekomst in ieder geval deels mogelijk te maken.

Geen wonder dat de blogs ‘Rot op met je aanbieding!’ en ‘Hoe ontheemd afval steeds vaker een bestemming vindt…’ inmiddels ieder op bijna 1.000 views staan. Naast herkenning bieden deze blogs ook oplossingen.

Soms lijkt het alsof idealisme niets met pragmatisme te maken wil hebben en dat schept afstand. Terwijl concreet helpen vanuit een ideaal naderbij brengt, want dat levert simpelweg sneller tastbare resultaten op.

Zien dat iets werkt, geeft vertrouwen. Op deze blog ga ik het dus vaker laten zien
.